Ziarnko pieprzu

to literacki wehikuł czasu, który budzi wyobraźnię i razem z bohaterem – Johannem Sternkookiem- „na boso” wprowadza czytelnika w wielokulturowość dawnego Gdańska. Wątki legendarne, smaki, zapachy, nieokiełznana moda, żywiołowość uczuć i interesów ludzkich ujęte są w stylizacji językowej konweniującej z rdzenną staropolszczyzną, regionalizmami i właściwą dla Gdańska akulturacją.
Ta swoista „wieża Babel” stawia czytelnikowi zadanie poszukiwania własnej tożsamości kulturowej; wzmaga odczucia „trudu” przygody, którą jest odkrywanie wartości kultury ( obcej, innej, zapomnianej).
Bohater, mimo że zanurzony w archaicznej stylistyce literackiej, stawia sobie i nam pytania właściwe ludziom wszystkich generacji – jaka jest wartość życia i ponadczasowości.