Załączone materiały nagraniowe, tekstowe i muzyczne mogą Państwo pobierać aby zrealizować niekomercyjne dziania edukacyjne. Założeniem projektu jest stworzenie wartościowego merytorycznie materiału wskrzeszającego wielokulturowe dziedzictwo kulturowe dawnego Gdańska; nieodpłatne udostępnienie dzieciom oraz nauczycielom nowych materiałów do pracy edukacyjnej i teatralnej.
Stylizacja literacka odwołuje się do staropolszczyzny oraz wielokulturowości dawnego Gdańska, ( słownictwo, mody, zwyczajów.) Dla ułatwienia zamieszczamy w przypisach dolnych słowniczek.

Projekt przeznaczony jest dla odbiorców w zróżnicowanym wieku:

– dzieci oraz opiekunów: młodsze i starsze rodzeństwo, rodzice, dziadkowie, nauczyciele, animatorzy grup teatralnych, wychowawcy grup kolonijnych, świetlic środowiskowych, wiejskich klubów kultury

– dorosłych, którzy chcieli by spróbować własnych sil w sztuce teatralnego obrazowania.

Aktywne uczestnictwo osób z niepełnosprawnością jest naturalne, nagrania mogą stanowić narrację do animacji, dla osób o ograniczonych możliwościach mowy.

Transformacje twórcze

Załączamy teksty i zapis teatru radiowego stanowiącego pewnego rodzaju wzór, lecz biorąc pod uwagę walory kreatywności i wartość rozwoju dzieci, pozwólmy… i wręcz zachęcajmy je do swobodnej twórczości, transformowania postaci, czy tekstów- aby mogły łatwiej utożsamić się z odgrywaną rolą.

Aktorska obsada – Lalki, tła scenograficzne Olgi Leszko … animacja a’la planchette i teatr cieni.

Załączamy teksty i zapis teatru radiowego stanowiącego pewnego rodzaju wzór, lecz biorąc pod uwagę walory kreatywności i wartość rozwoju dzieci, pozwólmy… i wręcz zachęcajmy je do swobodnej twórczości, transformowania postaci, czy tekstów- aby mogły łatwiej utożsamić się z odgrywaną rolą.
Aktorska obsada – Lalki, tła scenograficzne Olgi Leszko … animacja a’la planchette i teatr cieni.

Załączone postaci można multiplikować, transformując szkice. Dzieci mogą wykonać dowolną ilość postaci mieszczan, rzemieślników, kupców, przekupek, rybaczek. …
Pozwala to na swobodne regulowanie obsady w dziecięcych przedstawieniach. Stąd też mimo zaznaczonych imion lalek proponujemy, aby postaci po autorskim opracowaniu przez dzieci mogły być używane wedle potrzeb w dowolnym scenariuszu.
Barwne lalki a’ planchette autorstwa Olgi Leszko można wycinać i używać je w autorskich formach teatralnych stworzonych na bazie załączonych scenariuszy. Załączamy także szkice, dzięki czemu możliwe jest samodzielne kolorowanie. Zachęcamy do przygotowania kolejnych wariantów lalkowych poprzez dowolne, fantazyjne wykończenie ich różnorodnym materiałem plastycznym ( tkaniny, piórka, materiały naturalne). Dobrze sprawdza się usztywnienie postaci a’la planchette na kartoniku, brystolu lub szpatułce. Dzięki swobodnemu „ubieraniu” postaci każda postać nabiera unikalnego charakteru.
Szkice lalkowe wykorzystać można także jako lalki cieniowe korzystając z ich obrysu przeniesionego na czarny papier.
Teatr cieni jako gra światła i ciemności – cienia rzucanego przez wycięty kształt znakomicie poszerza możliwości teatralnej wypowiedzi. Zachęcamy do łączenia postaci a’la planchette oraz elementów teatru przedmiotu – rekwizytów półprzezroczystych, dłoni, zarysu własnego ciała, przedmiotów codziennego użytku, które jako cień całkowicie zmieniają swoją funkcję i znaczenie.
Przybliżanie i oddalanie się od źródła światła wpływa na rozmiar postaci widzianej na ekranie cieniowym. Cień rzucany na ścianę również jest „magicznym zwierciadłem”, w którym powstaje „coś z niczego”.

Załączone tła scenograficzne, można drukować w dowolnym formacie i umieścić w tle „sceny pudełkowej” W profesjonalnym teatrze, określa się ją takową jako scenę z jednym oknem – gdzie widzowie oglądają przedstawienie od frontu. (W wydaniu domowym, można przygotować ją nawet z niedużego prostokątnego pudełka na stoliku, wycinając otwór od frontu oraz dodatkowo wąski otwór z góry) Wówczas, postaci mogą być animowane od góry.
Drugim sposobem tworzenia teatru lalkowego jest animacja lalek od dołu poprzez wystawianie lelek nad parawanem zrobionym z tkaniny lub innej przesłony rozciągniętej tak, aby zasłonić aktora. Pozwala to dzieciom „ schować się” za postacią a’la planchette i ośmiela do budowania improwizowanych scen bez tekstu oraz budowania prostych dialogów czy wypowiadania pojedynczych kwestii.
Bardzo wygodnym oknem scenicznym jest krzesło – w szczególności dla maluszków. Przestrzenie pomiędzy przęsłami oparcia tworzą naturalne okno sceniczne, które oczywiście można ozdobić według własnego pomysłu. Siedzisko jest znakomitym podparciem dla łokci małego animatora i rekwizytornią, na której kładziemy lalki. Kurtyną może być sweter mamy, szalik lub inny znaleziony przedmiot znaleziony w szafie.
Takie konwencje teatralne pozwalają dziecku/ animatorowi na przełamanie bariery nieśmiałości i przejście do „teatru żywego planu” lub jako widoczny aktor grający z lalką.
Ścieżki dźwiękowe
Stylizowana muzyka, pomaga na zbudowanie klimatu sceny, wprowadzenie atmosfery dawnych czasów oraz na improwizację animacyjną postaci lalkowych, która jest istotnym tworzywem teatru, w którym nie zawsze musi „królować” tekst. Załączona muzyka może stanowić tło Waszych przestawień.
ŻYCZYMY UDANYCH EKSPERYMENTOW TWÓRCZYCH !
Po co nam teatr historyczny i tradycyjne formy zabawy teatralnej?
Odbiorcy poprzez zabawę poszerzą wiedzę z zakresu kultury minionych czasów. W naturalny sposób pogłębia to ich tożsamość kulturową a tym samym poszerza rozumienie współczesności, w których funkcjonuje wiele dawnych zwyczajów a nawet średniowiecznych słów.

Zachęcamy wielopokoleniowych miłośników odkrywających świat teatru do realizacji scenariuszy w ramach zajęć szkolnych, edukacji równoległej, warsztatów rozwijających umiejętności grup teatralnych, działań artystycznych animatorów a w szczególności aktywności domowej rodziców. Dotyczny to w równym, stopniu osób uzdolnionych artystycznie, spełniających się twórczo jak i osób dla których działania twórcze stanowią ważny krok w nabywaniu ważnych umiejętności społecznych.
Projekt wspiera naukę poprzez zabawę, przyczynia się do odkrywania indywidualnych talentów, przyniesie kreatywny i aktywny relaks.
Literacka warstwa projektu przyczyni się do wskrzeszenia staropolszczyzny oraz poszerzy znajomość różnorodnych gwar.
Szerzenie kultury żywego słowa, rozwinie słownictwo oraz umiejętności wypowiedzi odbiorców ( co w dzisiejszych czasach dla dużej części młodego pokolenia stanowi umiejętność deficytową)
Tworzenie autorskich opowieści, teatrów wyobraźni wpłynie pozytywnie na rozwój wrażliwości muzycznej, estetyki i poczucia piękna.
Możliwość połączenia działań z różnych dziedzin sztuki pozwoli na odnalezienie najlepszego sposobu ekspresji, rozwinie nowe zainteresowania oraz zainspiruje do działań międzypokoleniowych.
Dostęp do słuchowisk jak i poszczególnych ścieżek dźwiękowych oraz autorskich sporządzonych w oparciu o wiedzę kostiumologiczną materiałów plastycznych umożliwi tworzenie własnych przedstawień na wzór stworzony przez autorki lun lub według własnej inwencji odbiorcy.
Projekt poszerzy samoświadomość kulturową, co jest podstawowym warunkiem świadomego nabywania wiedzy o świecie i odmiennych kulturach,
„Analogowy” sposób aktywizacji odbiorców poprzez : ( ruch/animacja; słuchanie/ interpretacja/ zapamiętywanie tekstu/ improwizacja/śpiew / usprawnianie wymowy i głosu /interpretacja; słuchanie muzyki/ adaptacja/ własny dobór lub kompozycja) poszerzy wyobraźnię, podniesie potencjał intelektualny i sprawność manualną odbiorców.
Dzięki wdrażaniu w synkretyczność sztuk i rozwój artystyczny oraz kształcenie własnej wypowiedzi artystycznej, odbiorcy rozwiną swoje osobiste umiejętności nawiązywania pozytywnych i inspirujących relacji społecznych.( co w dobie izolacji i komunikatorów internetowych jest bardzo potrzebna wartością ).
Na czym nam zależy?

Autorkom projektu zależy na tym, aby scenariusze inspirowały do twórczości własnej,aby były dostępne i nieodpłatne ; żeby poszerzały możliwości kreacyjne dzieci, młodzieży i dorosłych, stanowiły wartościowy merytorycznie i wychowawczo materiał dla nauczycieli wzbogacały edukację równoległą oraz aktywny wypoczynek rodzinny.
Jesteśmy przekonane, że uwaga dorosłych poświęcona dzieciom tworzącym autorskie przedstawienia pozytywnie wpływa na samo-ocenę dzieci.
Daje im to poczucie „siły sprawczej” na poziomie kreowania i doprowadzania własnych konceptów do właściwej im samym kompletności.
Rozwój wrażliwości estetycznej pobudza twórczo, kształci przedsiębiorczość, otwiera na kreatywne podejścia do zadań jakie postawi przed nimi przyszłość.
Kontakt ze stylizowanym językiem literackim wzbogaci także zasób słów odbiorców. Interpretacja aktorska pozwoli najmłodszym poznać kulturę klasycznej mowy scenicznej – coraz rzadziej stosowaną w teatrze i niemal niespotykaną już w mediach.
Autorki projektu GDANSKICH ZESZYTOW TEATRALNYCH
Jadwiga Możdżer i Olga Leszko